Wat zijn de verhalen die ons inspireren? Vandaag vertelt Engelien Heinen over haar ervaringen met buurtinitiatief Rosande Gaerd. Van bramenbos tot boomgaard: een groep omwonenden vroeg de gemeente om dit stuk openbaar groen te mogen gebruiken. Ze maakten er iets prachtigs van waar iedereen van kan genieten. Waarom is groen zo belangrijk? Lees het verhaal van Engelien.
'Dingen samen doen met mensen, met elkaar, daar word ik echt blij van. Dat je met elkaar iets opbouwt. Ik word ook blij van de natuur. Het groeit en bloeit, je zaait en het komt op. De groene omgeving maakt gelukkig. Dat is essentieel voor mensen, soms zonder dat ze dat doorhebben. Als ik Rutte hoor over economische groei, dan denk ik: er is veel meer. Leefbaarheid is veel belangrijker dan economie.
Met de boomgaard zijn er zulke leuke contacten ontstaan tussen mensen in de buurt. Ikzelf kende voorheen natuurlijk wel buurtgenoten, maar heb er intussen veel meer leren kennen. En dat ik hoor ik ook terug van anderen. Mensen leren elkaar beter kennen, doordat ze samen bezig zijn in de buurtboomgaard. Zo'n ontmoetingsplek moet letterlijk groeien. Het dorpsplatform in Oosterbeek ontdekte een paar jaar geleden het vergeten stukje gemeentegroen. Het kwam met het idee om de voormalige boomgaard in ere te herstellen. Daar is onze buurt op ingehaakt. De oude boomgaard was helemaal overwoekerd. Omdat er zoveel mensen meehielpen, is het gelukt om er weer een toegankelijke plek van te maken. We maakten een insectenhotel en een groep imkers houdt bijen. We organiseren als buurt regelmatig leuke dingen, bijvoorbeeld met NL Doet en ook een keer een gezamenlijke maaltijd. Er is ook al twee keer een openlucht theatervoorstelling gespeeld.
Het was voor iedereen een verrassing hoeveel we er aan openbare groen bij hebben gekregen. Het was ook een grote ontdekking wat er allemaal kan bij de gemeente. Je gaat gewoon praten en dan blijkt heel veel te kunnen. Daarvan had ik geen idee. Sommige dingen die de gemeente zou doen, duurden een beetje lang. Bijvoorbeeld de grote hoop met groenafval, die de gemeente op een bepaald moment zou ophalen. Dat gebeurde alsmaar niet. Later bleek dat het kwam omdat de boomgaard geen officieel adres heeft, waardoor het ophaalmoment niet in het systeem bleek in te passen. We vroegen om een afvalbak voor hondenpoep, en het bleek aanvankelijk onmogelijk om nieuwe zakjes te krijgen. Simpelweg omdat bij de gemeente niet goed was doorgekomen dat de buurt zelf die bak beheerd. Zo zie je dat de gemeente een beetje moet wennen aan dingen die anders gaan dan vroeger. Maar verder niets dan lof, de ambtenaar met wie wij te maken hebben is een prettige man om dingen mee te regelen.
We waren allemaal vergeten dat we dit stukje groen hadden in Oosterbeek, en nu is het een mooie plek die groeit en bloeit. Voor de buurt is het een prettige plek, maar bijvoorbeeld ook voor insecten. Dat zijn als je het goed bekijkt heel wezenlijke dingen. We hebben de grond in bruikleen, in elk geval voor tien jaar. Ik hoop dat de boomgaard blijft. Stel dat dit stukje grond ooit bebouwd zou worden, dan doe je teniet wat we hebben klaargespeeld. Ook alle contacten die zijn ontstaan, daarvoor verdwijnt dan de basis.'
