De Werkgroep Renkum Kaart, bestaande uit vertegenwoordigers van GroenLinks, PvdA, ANBO, FNV en vertegenwoordigers van de doelgroepen minima en gehandicapten heeft woensdag 24 oktober een avond georganiseerd met over een in te voeren Renkum Kaart. De avond werd ondersteund door Solidez.

Het doel van de avond was tweeledig:
De werkgroep wil belanghebbenden, de potentiële gebruikers van de Renkum Kaart aan het woord laten om van hen te horen waaraan de Renkum Kaart voor hen en hun gezin moet voldoen om te kunnen blijven participeren in de samenleving.
De werkgroep wil deze informatie doorgeven aan de gemeenteraad zodat die deze input kan betrekken bij de te maken keuzes voor de invoering van de Renkum Kaart.

Ruim 60 inwoners van de gemeente Renkum hebben de avond bijgewoond. Drie personen, een psychiatrisch patiënt, een alleenstaande bijstandsmoeder met 2 kinderen en en een gehandicapte vertelden over hoe zij leven met een inkomen uit WAO, Wajong of bijstandsuitkering en wat een Renkum Kaart voor hen kan betekenen.Centraal punt in hun verhaal: zorg dat je zelf de regie over je leven houdt en dat je zelf keuzes kunt maken.
De Renkum Kaart moet volgens hen daarom de gebruikers de ruimte laten keuzes te kunnen maken in hoe zij de Renkum Kaart willen besteden.
De vertegenwoordiger van de FNV benadrukte het belang voor mensen die leven met een minimum inkomen uit een uitkering of een enkelvoudige AOW, om te kunnen blijven meedoen in de samenleving, “fier en trots!”. Hij verwees naar de ervaringen van andere gemeentes, waar gemiddeld 10% van het budget voor minimabeleid besteed wordt aan een dergelijke Kaart.

Hieronder lees je de de conclusies van de werkgroep en welke aanbevelingen zij aan de gemeenteraad doet.

Conclusies en Aanbevelingen ten behoeve van de invoering van de Renkum Kaart

De Renkum Kaart (RK) is een hulpmiddel om mee te kunnen blijven doen in de samenleving; participatie is doelstelling.

De RK kan er voor zorgen dat mensen uit de doelgroep ( 110% minimumloon) beter gebruik maken van de beschikbare middelen in het minimabeleid van de gemeente; het blijkt dat er nu veel ongebruikt blijft van het beschikbare budget voor minimabeleid in de gemeentebegroting.

De RK moet de gebruikers de keuze laten waarvoor ze hem willen benutten; dus bijv. geen beperkingen in de zin van “sport, ja maar alleen voetballen en zwemmen”; de gebruiker moet dan zelf kunnen kiezen voor welke sport hij of zij de RK wil gebruiken.

De RK bevordert sociale contacten en biedt de gebruiker de kans om sociale vaardigheden te versterken.

De RK moet niet gezien worden als een extra consumptiekaart maar biedt de gebruiker kans zich te ontwikkelen, te ontplooien (zie 4) en stimuleert het zoeken naar betaald werk.

Stop met het huidige bonnensysteem; mensen gaan niet eerst voorschieten, ze hebben vaak niet eens genoeg geld om voor te schieten. Quote: “ik kan niet uit mijn boodschappengeld voor mijn 2 kinderen een bioscoopkaartje gaan betalen, morgen moet ik die boodschappen betalen!”; het bonnensysteem is daardoor zeer drempelverhogend en ook belastend vanwege de papieren rompslomp.

Introductie van RK vraagt een intensieve informatie- en publiciteitscampagne; naast de bekende registratiebestanden bij Sociale Dienst, UWV e.a. is er ook een groep die daarin niet te vinden is: stille armoede van bv. mensen met een enkelvoudige AOW en een minimaal pensioentje van een overleden partner.

Schakel in een voorlichtingscampagne maatschappelijke organisaties in waarbij Kerken niet vergeten moeten worden.

Bij de keuze van de vorm van de RK: ga uit van vertrouwen in de gebruiker, geef keuzevrijheid.

Geef de RK een brede toepassing; genoemd zijn: sport, cultuur, recreatie, bieb, OV/buurtbus, cursussen (persoonlijke ontwikkeling!), verzekeringen.

De RK zou ook varianten kunnen kennen en zou ook voor verschillende periodes kunnen gelden, bv. iemand wil hem voor een half of een heel jaar.

Haal informatie uit de succesvolle en minder goede ervaringen bij een aantal gemeentes.

Onderzoek de ervaringen met de Gelre Pas.