Het is wetenschappelijk bewezen: een mens wordt gelukkiger van de natuur. Gelukkig heeft Renkum heel veel prachtigs vlak voor de deur. Bekende en meer verborgen plekken. GroenLinks neemt je mee naar bijzondere natuur, gewoon bij jou om de hoek. Dit keer: buitenyoga op een van de mooiste plekken van Oosterbeek.

We zitten in een kringetje op onze yogamatten bovenop de stuwwal van de Westerbouwing, met een magistraal uitzicht over de Rijn en de zonnige wolkenlucht erboven. Sinds een jaar kun je in Oosterbeek aan outdoor yoga doen. Docente Marijke van Heusden kwam op het idee omdat ze al lang aan hardlopen deed en eigenlijk altijd wel buiten wilde sporten: ‘Ik was de benauwde zaaltjes een beetje zat en het leek me heerlijk om tijdens de yogales de natuur te ervaren’.

De groep is hier niet alleen met mooi weer. ‘Zachte regen op je gezicht voelen tijdens de ontspanning is heerlijk’, zegt Suzanne. Ze volgt regelmatig een buitenles. ‘Het is heel bijzonder. Je voelt de zon, de wind en je hoort de vogels.’ Sabine, die naast haar zit, vult aan: ‘Je geniet dubbel. Van het ontspannen en van het buiten zijn.’

Marijke geeft de lessen samen met yogadocente Lut van Hove. ‘Het is heerlijk om buiten te sporten. Zo zit je minder in je hoofd’, zegt ze. Marijke lacht: ‘En dan zitten we ook nog op het mooiste plekje van Oosterbeek!’ De les begint met de zonnegroet. De zon knippert terug, langs de voorbij waaiende wolken. Uitrusten doen we op onze buiken, in de ‘krokodil’. Neus en ogen vlak boven het gras. Een druppel rijp hangt heel groot voor mijn ogen. De zon tekent er een ring omheen, in de kleuren van de regenboog. Om de druppel heen een felle stralenkrans. Ik kan ín de druppel kijken en zie daar nog veel meer ringetjes van licht. Een complete wereld van schoonheid in een kleine druppel, waar ik anders gewoon aan voorbij gelopen was.

We ‘sjoggen’ een heuveltje op. Sjoggen is ontspannen joggen in een rustig tempo. Het houdt je lijf warm op deze frisse zondagochtend. Bovenop de heuvel doen we de ‘heldenpose’. Als ik me ooit een held heb gevoeld, dan hier. Als een ridder overzie ik de uiterwaarden rondom kasteel Doorwerth, kilometers ver. De lucht is heel helder. Daarna gaat het verder naar een hekje aan de rand van de hoge stuwwal. Zonder dat hekje waren we als lemmingen in de diepte gestort. We doen een houding op een been. Iedereen staat vrolijk te wiebelen en te roepen dat dit totaal onmogelijk is. Een wandelaar doorkruist het giechelende groepje. Goedemorgen! Roepen de wiebelaars. Ontspanning en afleiding gaan hier prima samen.
 

De groep komt tot rust als we weer bij de matjes zijn. Lut begeleidt de ontspanningsoefening waarmee elke yogales eindigt. Haar zachte Vlaamse accent, de ruisende wind en de vogelgeluiden werken zo ontspannend dat ik bijna lig te slapen. Midden op een heuvel, terwijl joggers, wandelaars, en honden voorbij komen. ‘Ik had gedacht dat ik dat nooit zou doen, zo in het openbaar sporten en op de grond liggen’, zegt Saskia bij de thee. ‘Maar daar stap je eigenlijk meteen overheen.’ Mensen genieten op heel verschillende manieren van buiten zijn. Buitenyoga zou wel eens ernstig verslavend kunnen zijn.