Onze ambities voor de komende vier jaar komen niet uit de lucht vallen. Achter de visie in ons verkiezingsprogramma zitten inspirerende verhalen die ons laten zien wat er beter kan. Vandaag vertelt Marcel van Silfhout over de onnatuurlijke scheiding van landbouw en natuur en hoe dat volgens hem opgelost kan worden. 'Terug naar de heideboerderij!'
Heideboerderij Gelders Arcadië
Onder het motto ‘terug naar de natuur’ zijn in de afgelopen decennia vele Veluwse boerenakkers verdwenen. Ook in de gemeente Renkum en in de omliggende bosgebieden zijn boerenbedrijven uit gekocht en werden de achtergebleven akkers niet meer bemest. Voor een deel heeft dit beleid bijzondere flora en fauna opgeleverd, hier en daar zijn zeldzame plantjes opgedoken. Maar er is helaas ook een flink vervelende keerzijde: de verschraling pakt nadelig uit voor insecten, akkervogels en wilde bijen. De randen van onze natuur- en bosgebieden zijn rommelig geworden; paardenmaneges, stukjes heide, hier en daar nog een kleine akker, braakliggend land, schraal grasland, golfbanen en Monsanto-proefvelden….
Met het verdwijnen van de boer, verdween ook het voor Renkum zo karakteristieke en schilderachtige cultuurlandschap met granen, tarwe en boekweit. Van een regionale markt waarbij onze akkers worden gebruikt voor ons dagelijks brood is al lang geen sprake meer. Het is snijmais dat de klok slaat: veevoer, biomassa en drijfmest-vreter. Boeren en natuurorganisaties staan veelal met de rug naar elkaar. Landbouw en natuur zijn (te) gescheiden werelden geworden.
Die patstelling is te doorbreken. Met het herinvoeren van het extensieve, circulaire heideboerderij-systeem ontstaat een natuurgerichte landbouw. De Heideboerderij met een gescheperde schaapkudde en potstal voor hoogwaardige, natuurlijke mest, levert een hogere biodiversiteit en agro-biodiversiteit op en ook nog eens een goede boterham voor herders en boeren. En met de terugkeer van graan, haver en tarwe kunnen we ons eigen streekbrood- en bier weer maken. De ecologische heidelandbouw, kortom, revitaliseert ons oude cultuurlandschap. Kortom: het groene geluk ligt voor het oprapen: ‘Terug naar de heideboerderij!’
