... een bespiegeling over wat er afgelopen dagen gebeurde.
Acties kunnen pittig zijn; tegen besluiten waarbij je voorziening, je vangnet, je woonomgeving in het gedrang komt, dan kom je in het geweer! En met zo’n actie oefen je zoveel mogelijk druk uit op raadsleden om hen te overtuigen. VVD en GB waren van een actie van de bieb niet gediend, en slaan wel erg door in hun reactie.
Een raadslid is volksvertegenwoordiger, de raad neemt de besluiten en is ook nog controleur van het college, van de uitvoering en de betrouwbaarheid. Je moet tegen een stootje kunnen, want verplaats je maar eens in de pijn die raadsbesluiten kunnen veroorzaken. Geef gewoon het goede voorbeeld door open te communiceren. Dit is het verhaal van hoe het niet moet:
de Bieb
GroenLinks is blij met het bibliotheekbeleidskader dat we in de gemeenteraadsvergadering van 25 januari hebben afgesproken. Het is na overleg met de bieb tot stand gekomen. Als gemeente kiezen we om te investeren in het plezier van kinderen om te lezen, om zich te ontwikkelen en we willen laaggeletterdheid en isolement tegengaan. We willen een bieb die midden in de dorpen staat als onderdeel van ons sociaal netwerk. We weten dat de financiën krap zijn, maar ook dat als we dit plan gaan uitvoeren er nog besparingen gaan komen.
GroenLinks weet zeker dat er bij de bieb en alle samenwerkingspartners genoeg mensen met creatieve ideeën zijn om vooruit te lopen in bibliotheekwerk en in besparingen. Het was immers de bieb die de gemeente al 2 jaar terug vroeg om mee te investeren in zonnepanelen op hun Oosterbeekse dak, zodat de energiekosten omlaag konden, van henzelf, de buurt en school er vlakbij. De gemeente zei trouwens nee.
De botte bijl
GroenLinks vindt dat de gemeente een scheve schaats is gaan rijden in de bezuinigingsplannen en in de aanpak ervan. Op 28 februari besluit het college over 22 bezuinigingsvoorstellen. De raad moet in maart beslissen over noodzakelijke bezuinigingen. 1 van die 22 is een bezuiniging op de bieb, oplopend tot € 180.000 euro in 3 jaar tijd, een kwart van wat we nu uitgeven. Begin februari blijken er bijeenkomsten te zijn geweest met creatieve denkers over de bezuinigingen; alleen was de bieb niet uitgenodigd. En ook blijkt dat de directie of bestuur van de bieb niet wist dat er een bedrag, dit bedrag in het voorstel zou staan.
Klap op de vuurpijl was de commissievergadering op 14 maart waar de wethouder financiën 14 maart vertelde dat de bieb-directeur niet was uitgenodigd, want niet out-of-the-box kan denken. GroenLinks heeft in die vergadering aangekaart dat de bieb wel out-of-the-box denkt, dat de voorgestelde bezuiniging heel erg botte bijl is en bovendien bepaald niet betrouwbaar overkomt.
Betrouwbaar bestuur
GroenLinks begrijpt de bieb-acties en vindt dat je als volksvertegenwoordiger gewoon open moet blijven communiceren, ga vooral niet anderen ter verantwoording roepen. De bieb is gaan actievoeren: met voor hen belangrijke samenwerkingspartners, de scholen, zijn er in 2 weken tijd dik 1700 kaarten en e-mails naar ons gestuurd. En daarbij is geen poging ongebruikt gelaten, logisch, want zij voelen zich genept!
Voor een politicus zijn acties soms lastig. Je wordt op soms emotionele wijze aangesproken als volksvertegenwoordiger op een voorstel of besluit waar mensen door geraakt worden. Maar zelf sta je misschien wel achter het gewraakte voorstel of besluit of wil je het college er niet op ter verantwoording roepen. Gemeentebestuurders hebben echter altijd de verantwoordelijkheid om de drijfveer van de actievoerders serieus te willen nemen. Zij komen op voor hun voorzieningen, hun vangnet, hun woonomgeving.
Het zijn krokodillentranen om bezwaar te maken tegen deze en andere acties tegen de bezuinigingen. Het is helemaal onzin om het college te vragen om boos te worden op de bieb of de scholen of om de besturen van scholen en de bieb te vragen afstand van de acties te nemen. De bieb en al die kaarteninzenders hebben ons allemaal willen overtuigen dat de bezuiniging op deze manier onrechtvaardig, onverantwoord en onbetrouwbaar is. Iets waar GroenLinks niet meer van hoefde te worden overtuigd. Wij vragen ons hooguit af wanneer nog veel meer inwoners en organisaties zich laten horen tegen de afbraak van voorzieningen en de woonomgeving en tegen de steeds grotere achterstand van kwetsbare inwoners.